Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, οι κάτοικοι της Ασίνης ήταν σύμμαχοι των Σπαρτιατών και ήρθαν σε σύγκρουση με τους Αργείους. Όταν σταμάτησαν οι εχθροπραξίες, ο στρατός των Αργείων το 740 π.Χ. κατέστρεψε ολοσχερώς την Ασίνη με επακόλουθο πολλοί ντόπιοι να εγκαταλείψουν οριστικά την πόλη. Οι ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1922 από Σουηδούς αρχαιολόγους, έδειξαν ότι η περιοχή κατοικείται από την πρώιμη εποχή του χαλκού (3000 π.Χ.). Τη μυκηναϊκή εποχή η πόλη συνδεόταν με τις ξακουστές Μυκήνες. Ακόμη και ο Όμηρος κάνει μια αναφορά για την περιοχή στον «κατάλογο των νέων» για την συμμετοχή της Ασίνης στον Τρωικό πόλεμο. Η Aρχαία Ασίνη υπήρξε μια πολιτεία στην οποία έζησαν οι Δρύοπες. Η πόλη γύρω στο 700 π.Χ, μετά την καταστροφή της από τους Αργείους, ήταν σχεδόν έρημη. Νέοι κάτοικοι θα εγκατασταθούν στην περιοχή γύρω στο 300 π.Χ.. Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας, η περιοχή είχε ονομαστεί «Τζαφέραγα» όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν οι Τούρκοι. Το όνομα αυτό της δόθηκε από τον διοικητή Αγά-Τζαφέρ. Γύρω στο 1902 μετονομάστηκε σε Ασίνη από την αρχαία πόλη Ασίνη που υπήρχε εκεί. Το σημαντικότερο αξιοθέατο του χωριού είναι τα ερείπια της αρχαίας Ασίνης κοντά στο χωριό, λίγο έξω από το Τολό. Bρίσκεται πάνω σε ένα λόφο-ακρωτήρι και μαρτυρά την αίγλη και τη δύναμη του βασιλείου της την εποχή του Τρωικού πολέμου. Ο επισκέπτης μπορεί να δει τα απομεινάρια προϊστορικών οικισμών και τμήματα των αρχαίων τειχών, ενώ έχουν ανασκαφεί και μυκηναϊκοί τάφοι. Η κατασκευή των σωζόμενων έως και σήμερα τειχών της Ακρόπολης πιθανολογείται ότι έγινε το 300 π.Χ από τον Βασιλιά της Μακεδονίας, Δημήτριο τον Πολιορκητή. Έχουν δύο εισόδους – πύλες. Η κύρια πύλη βρίκεται βόρεια, ενώ η δευτερεύουσα ανατολικά. Τα τείχη δέχτηκαν επισκευή τόσο κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο, όσο και κατά τη διάρκεια της Β Ενετοκρατίας, ενώ κατά την ιταλική κατοχή, έγιναν στην Ακρόπολη οχυρωματικές κατασκευές.
Οι Μυκήνες σήμερα είναι ένα μικρό χωριό περίπου 450 κατοίκων. Βρίσκεται στο ΒΑ μυχό της πεδιάδας της Αργολίδας. Μέχρι το 1928 το χωριό λεγόταν Χαρβάτι. Έκτοτε πήρε ξανά το αρχαίο του όνομα. Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού καλλιεργούν τη γη των προγόνων τους, υποδέχονται και παρέχουν υπηρεσίες στους χιλιάδες τουρίστες που επισκέπτονται καθημερινά την περιοχή, η οποία είναι ένας από τους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους, παγκόσμια γνωστός. Η ιστορία του τόπου φυσικά συνδέεται με τις αρχαίες Μυκήνες. Εκεί που χτύπαγε η καρδιά του πρώτου σημαντικού χερσαίου ελληνικού πολιτισμού, του μυκηναϊκού.
Στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, από το 1955, με την ίδρυση του «Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου» υφίσταται ο θεσμός των «Επιδαύριων» σε ετήσια βάση. Έτσι διατηρώντας την παράδοση του χώρου, κατά τους θερινούς μήνες, Ιούλιο και Αύγουστο, πραγματοποιούνται παραστάσεις αρχαίου δράματος αλλά και σύγχρονων έργων, οι οποίες συγκεντρώνουν χιλιάδες λάτρεις του θεάτρου απ’ όλο τον κόσμο. Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν στο απαιτητικό κοινό της Επιδαύρου την προσωπική τους προσέγγιση στα αριστουργήματα της Τέχνης.